ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Τέσσερις δεκαετίες αγώνα για τη γυναικεία ισοτιμία
Με μια μαζική εκδήλωση στο κλειστό γυμναστήριο του Σπόρτιγκ στην Αθήνα, τιμήθηκε την Κυριακή η επέτειος
Οι κερκίδες και η πλατεία του γηπέδου γέμισαν από γυναίκες και άντρες όλων των ηλικιών. Μέλη των Συλλόγων και των Ομάδων της ΟΓΕ είχαν στολίσει νωρίτερα το χώρο με σημαίες, πανό και συνθήματα:«Στην οργάνωση και αγωνιστική διεκδίκηση για τις σύγχρονες ανάγκες μας βρίσκεται η δύναμή μας», «Αγωνιζόμαστε για εργασία, Κοινωνική Ασφάλιση, προστασία της μητρότητας. Για ζωή χωρίς φτώχεια, ανεργία, πολέμους, προσφυγιά», «Είμαστε της δουλειάς μαχήτριες και της ζωής δημιουργοί».
Πρώτη στάση για όσες και όσους έφταναν στο γήπεδο, το τραπεζάκι στην είσοδο για να προμηθευτούν το νέο τεύχος του Δελτίου της ΟΓΕ, αλλά και τις κάρτες με τις ανατυπώσεις εικαστικών έργων, που κυκλοφόρησε η ΟΓΕ προς τιμήν των 40χρονων.
Αναδρομή στο παρελθόν με τη ματιά στο μέλλον
Αμέσως μετά την ομιλία της προέδρου της ΟΓΕ, η εκδήλωση συνεχίστηκε με καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Στη σκηνή βρέθηκαν οι ερμηνεύτριες Ρίτα Αντωνοπούλου και Αφροδίτη Μάνου, μαζί με τους μουσικούς Ανδρέα Σίκκη (κρουστά), Σταύρο Καβαλιεράτο(μπάσο), Θύμιο Παπαδόπουλο (πνευστά) και Κώστα Σταυρόπουλο(πιάνο) και τον Μανώλη Ανδρουλιδάκη, ο οποίος έκανε την ενορχήστρωση.
Ανάμεσα στα τραγούδια παρεμβάλλονταν αποσπάσματα από λογοτεχνικά έργα, με επίκεντρο τη γυναίκα, την καταπίεσή της, τον αγώνα για ισοτιμία, γυναίκες που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα. Τα κείμενα διαβάστηκαν από τα μέλη της θεατρικής σκηνής «Αλέκα Παΐζη»Μαρία Καπετανοπούλου, Γιοβάννα Καποδίστρια, Στεφανία Στεφάνου και Στελίνα Χαιρέτη, κάτω από τη σκηνοθετική επιμέλεια του Γιώργου Αντωνακάκη.
Για την πραγματική ισότητα στη ζωή
Η ΟΓΕ θεωρεί ότι οι γυναικείες ανισοτιμίες και διακρίσεις δεν είναι μόνο πρόβλημα νομικό. Δεν αντιμετωπίζεται η ρίζα του αν αλλάξει η συμπεριφορά των ανδρών απέναντι στις γυναίκες, όπως λένε οι φεμινιστικές θεωρίες, χωρίς να υποτιμάμε ότι προβλήματα νοοτροπίας στις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων υπάρχουν.
Ομως, οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών έχουν τη ρίζα τους χιλιάδες αιώνες πίσω. Οταν η εκμετάλλευση των δούλων από τους δουλοκτήτες συνοδεύτηκε με την υποταγή του γυναικείου φύλου στο ανδρικό. Από εκείνη την εποχή μέχρι τη σύγχρονη κοινωνία, οι γυναικείες ανισοτιμίες επιβιώνουν, με διαφορετικό κάθε φορά περιεχόμενο. Η καθημερινή ζωή, η ζωή - λάστιχο της καθεμιάς μας που βρισκόμαστε σήμερα εδώ, αλλά και εκατομμύρια άλλων γυναικών, το επιβεβαιώνει (...).
Αυτό που μας διαφοροποιεί από τις άλλες γυναικείες οργανώσεις δεν είναι μόνο η αγωνιστική μας δράση, με συνέχεια αυτά τα 40 χρόνια. Παλεύουμε για τη γυναικεία ισοτιμία, για τις σύγχρονες ανάγκες μας, παίρνοντας υπόψη ότι σήμερα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες που δίνει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Για να μπορεί η γυναίκα να συνδυάζει αρμονικά την εργασία με τη μητρότητα. Που σημαίνει ότι χρειάζεται πλήρης και αποκλειστική κρατική, κοινωνική προστασία της μητρότητας. Με δωρεάν σύγχρονες κοινωνικές υπηρεσίες στήριξης όλων των αναγκών της γυναίκας, σε κάθε ηλικιακή περίοδο της ζωής της».
Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας
Καταλήγοντας, η πρόεδρος της ΟΓΕ ανέφερε: «Γνωρίζουμε ότι η συμμετοχή της γυναίκας στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και τις άλλες πρωτοβουλίες όχι μόνο της ΟΓΕ, αλλά συνολικά του εργατικού - λαϊκού κινήματος, δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να φτάσουμε στις γυναίκες του λαού που δεν έχουμε συναντηθεί ακόμα ή που διστάζουν. Για την οργάνωση αυτών των γυναικών στο εργατικό - λαϊκό κίνημα νοιαζόμαστε. Για να αυξηθεί το ποσοστό των γυναικών που συνδικαλίζονται, που εκλέγονται από τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους στα ΔΣ των εργατικών σωματείων, των Ενώσεων αυτοαπασχολούμενων, των Αγροτικών Συλλόγων, των φοιτητών για την αγωνιστική τους στάση και δράση.
Ιδιαίτερα, μας τιμά σήμερα η παρουσία όλων εσάς που ήρθατε για πρώτη φορά σε εκδήλωση της ΟΓΕ. Σας καλούμε να ανανεώσουμε το ραντεβού μας. Να ξανασυναντηθούμε στην καθημερινή δράση των Συλλόγων και Ομάδων Γυναικών της ΟΓΕ. Τα συμπεράσματα που έχουμε βγάλει όλα αυτά τα χρόνια, δεν πρέπει να μας οδηγήσουν σε απογοήτευση, αλλά να μας βοηθήσουν να ακολουθήσουμε το δρόμο της αγωνιστικής διεκδίκησης, της συλλογικότητας. Σε αυτή τη μεγάλη αγκαλιά συναγωνιστών και συναγωνιστριών αποκτάμε αντοχή απέναντι στις καθημερινές οικονομικές, οικογενειακές, ατομικές δυσκολίες, για να σταθούμε στα πόδια μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.