Σ. ΖΑΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ Η προσφυγική κρίση και η αντιλαϊκή επίθεση συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους

«Η προσφυγική κρίση και η κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης κεφαλαίου - ΕΕ - κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τη σύμπραξη όλων των υπόλοιπων κομμάτων, με τα μέτρα δίχως τέλος των μνημονίων διαρκείας, δεν συμπίπτουν απλά χρονικά. Συμπίπτουν στην αιτία, στους στόχους, στα θύματα, αλλά και στους ωφελημένους. Είναι δύο πλευρές του νομίσματος της πολιτικής του καπιταλισμού, συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους».

Αυτό τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Σωτήρης Ζαριανόπουλος, μιλώντας σε εκδήλωση της ΤΕ Εμπορίου - Υπηρεσιών της Κομματικής Oργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 29 Μάη στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης με θέμα «Ιμπεριαλιστικός πόλεμος και προσφυγιά».

Ο Σ. Ζαριανόπουλος σημείωσε μεταξύ άλλων ότι είναι «ταξικός ο πόλεμος στο εσωτερικό των χωρών, με στόχο την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης (μειώσεις μισθών, συντάξεων, κατεδάφιση του Ασφαλιστικού, εργασιακές ανατροπές, φοροληστεία, ιδιωτικοποιήσεις ταυτόχρονα με αύξηση των προνομίων του κεφαλαίου, με ένταση της εκμετάλλευσης). Ταξικοί ιμπεριαλιστικοί οι πόλεμοι και επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο για την εξασφάλιση πηγών Ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς της (βλ. Μ. Ανατολή), νέων αγορών, γεωστρατηγικών προνομίων εν μέσω άγριων επιχειρηματικών ανταγωνισμών. Πάντα όμως με κοινό παρονομαστή την ένταση της κοινωνικής εκμετάλλευσης. Κοινή ρίζα η -εξ ορισμού- ακόρεστη δίψα των καπιταλιστών για ακόμα περισσότερα κέρδη, για βελτίωση της θέσης τους στον ανταγωνισμό.

Οι σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές θεωρίες ότι μπορεί αυτή δίψα να μειωθεί, να ελεγχθεί, να ισορροπήσει με τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, αποδείχθηκαν τεράστια ψέματα, ενώ οι εμπνευστές τους, τα “καλύτερα παιδιά” του συστήματος που αναλαμβάνουν να κάνουν την πιο “βρώμικη δουλειά” του (όπως η σημερινή πείρα του λαού μας από ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ).

Είναι σημαντικό, κατέληξε, για το ταξικό κίνημα, για τους κομμουνιστές που πρωτοστατούν σ’ αυτό, να αποκαλύπτουν την αιτία, το μηχανισμό της εκμετάλλευσης. Να αποκαλύπτουν ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί πλέον να δώσει κάτι άλλο πέρα από ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση, πολέμους, προσφυγιά.

Η κινητοποίηση του λαού ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σαν αναπόσπαστο μέρος της πάλης του κατά της αντιλαϊκής πολιτικής, με ενιαία αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, δεν είναι για ένα ζήτημα μακριά από τη βασανιστική καθημερινότητα του λαού. Όταν μάλιστα η συνέχιση και επέκταση του πολέμου (βλ. προετοιμασία επέμβασης στη Λιβύη) θα πολλαπλασιάσει τα προσφυγικά κύματα, ενώ θα αυξήσει παραπέρα τον κίνδυνο γενίκευσης του πολέμου στην περιοχή μας με άμεση εμπλοκή της Ελλάδας. Η οποία ήδη εμπλέκεται σ’ αυτόν (με συμφωνία των κυβερνήσεων στις αντίστοιχες αποφάσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, με διάθεση στρατιωτικών βάσεων κλπ.), με στόχο τη “γεωστρατηγική αναβάθμιση”, όχι γενικά της χώρας, αλλά του ελληνικού κεφαλαίου. Η ενίσχυση της κερδοφορίας του στο εσωτερικό, με τα γνωστά μέτρα, βοηθάει την “εξόρμησή” του στην ευρύτερη περιοχή.

Ο μύθος της “ανθρωπιστικής” πολιτικής της κυβέρνησης για τους πρόσφυγες καταρρέει. Υπέγραψε -μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα- τον εγκλωβισμό των προσφύγων στην Ελλάδα. Υλοποιεί την ευρωενωσιακή πολιτική καταστολής και απελάσεών τους. Συμφωνεί στη διαχείριση των συνόρων από την Ευρωσυνοριοφυλακή, ενώ προσκαλεί το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, που δεν ήρθε για το Προσφυγικό, αλλά για ενίσχυση της Τουρκίας στην αντιπαράθεσή της με την καπιταλιστική Ρωσία και υπό την κάλυψή του αμφισβητούνται κυριαρχικά δικαιώματα, γκριζάρουν περιοχές του Αιγαίου.

Η αντιπροσφυγική - αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ κλιμακώνεται με την προτεινόμενη τροποποίηση της συμφωνίας του Δουβλίνου καθώς παγιώνεται η ευθύνη της “πρώτης χώρας εισόδου” για το άσυλο, με διακηρυγμένο στόχο την “αποτροπή δευτερογενών μετακινήσεων”, δηλαδή μόνιμο εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων στην Ελλάδα».