Μαχητικά για την οργάνωση της αντεπίθεσης

Μέσα στο φθινόπωρο η επίθεση του κεφαλαίου θα κλιμακωθεί. Η αστική τάξη θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει τον αρνητικό συσχετισμό σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, που επιβεβαιώθηκε στο πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα. Αρνητικό συσχετισμό που αφορά, πρώτα απ' όλα, τη σημερινή κατάσταση του εργατικού κινήματος, το σημερινό επίπεδο της ταξικής συνείδησης της εργατικής τάξης. Πάνω σ' αυτό το έδαφος της συντηρητικής αναδίπλωσης, κυριάρχησε στις εκλογές η επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ως «μικρότερου κακού» σε σχέση με τη ΝΔ. Πάνω σ' αυτό το έδαφος ένα σημαντικό μέρος του λαού επέλεξε την αποχή, δεν έκανε το βήμα μιας ενεργητικής αμφισβήτησης της πορείας που επιδεινώνει τη ζωή του. Ωστόσο, αυτός ο αρνητικός συσχετισμός δεν πρέπει να κρύψει τη μεγάλη δυσαρέσκεια προς το αστικό πολιτικό σύστημα, η οποία υπάρχει σε ένα σημαντικό τμήμα του λαού. Η παθητική στάση, η στάση απογοήτευσης μπορεί με προϋποθέσεις να μετατραπεί σε δύναμη ανατροπής. Η επόμενη μέρα μπορεί και πρέπει να μην είναι ένας άνετος περίπατος της κυβέρνησης για την υλοποίηση των σχεδίων της άρχουσας τάξης, των καπιταλιστών.

Το φετινό φθινόπωρο της επερχόμενης σφαγής των λαϊκών δικαιωμάτων αποτελεί κρίσιμη στιγμή για την προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, την πολιτική χειραφέτηση του λαού απ' τον πραγματικό αντίπαλό του, την εξουσία του κεφαλαίου και την ΕΕ.

Η μεγάλη εικόνα της επερχόμενης θύελλας

Η φθινοπωρινή θύελλα θα είναι ισχυρή. Μέσα στον Οκτώβρη θα κατατεθούν το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2016, οι αναθεωρημένοι στόχοι για το 2015, το μεσοπρόθεσμο για την περίοδο 2016 - 2019 (με νέα μέτρα ύψους 7 δισ. ευρώ για να διασφαλιστούν τα ετήσια πλεονάσματα), η ελληνική πρόταση για το Ασφαλιστικό. Μέσα στον Οκτώβρη θα έρθουν τα ειδοποιητήρια για τον ΕΝΦΙΑ και οικατασχέσεις - εξπρές απ' την εφορία για ληξιπρόθεσμες οφειλές. Θα ανακοινωθούν ο νέος τρόπος υπολογισμού - περικοπής των συντάξεων, τα νέα μέτρα που μεταφέρουν στις πλάτες των εργαζομένων μεγάλο μέρος της συμβολής του κράτους και της εργοδοσίας στις εισφορές (με βάση την κοινοτική αρχή της ανταποδοτικότητας). Μόνο μέχρι το τέλος του 2016 οι κρατικές περικοπές στη συνταξιοδοτική δαπάνη θα φτάσουν τα 1,8 δισ. ευρώ και τα άμεσα πρόσθετα φορολογικά βάρη θα ξεπεράσουν τα 2 δισ. ευρώ.

Ολα αυτά είναι γνωστά και προαποφασισμένα με βάση τις σημερινές προβλέψεις ύφεσης της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας για τη διετία 2015 - 2016. Ωστόσο, είναι ισχυρή η πιθανότητα εκδήλωσης μιας νέας διεθνούς συγχρονισμένης κρίσης, που θα πλήξει την Ευρωζώνη, με αυτονόητη επίδραση στην Ελλάδα. Η επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας ασκεί ήδη αρνητική πίεση στην πορεία της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας. Η κρίση στη Ρωσία, η ύφεση στην Ιαπωνία και η ένταση της ανισομετρίας στο εσωτερικό της Ευρωζώνης συμπληρώνουν τη σημερινή εικόνα.

Πάνω σ' αυτό το έδαφος οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για τον έλεγχο, το μοίρασμα των αγορών και εδαφών με οικονομική σημασία.

Οι αμερικανικές ενέργειες για την αποκάλυψη του σκανδάλου των ρυπογόνων αυτοκινήτων της «Volkswagen» και οι αντίστοιχες προηγούμενες ενέργειες για την αποκάλυψη του μαύρου ταμείου της «Siemens» στις ΗΠΑ αποτελούν εμβληματικά παραδείγματα της όξυνσης του ανταγωνισμού ΗΠΑ - Γερμανίας στο οικονομικό επίπεδο. Δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν αποκαλύψεις και για την κατάσταση των γερμανικών τραπεζικών ομίλων (Deutsche Bank, Commerzbank). Γενικότερα, εντείνεται η αμερικανική πίεση προς τη Γερμανία για να προχωρήσει το σχέδιο της Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων (ΤΤΙΡ).

Αντίστοιχα συνεχίζονται οι πιέσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας, με τη στήριξη των ΗΠΑ, προς τη Γερμανία, για τις αποφάσεις που αφορούν το μέλλον της Ευρωζώνης. Χαρακτηριστική είναι η γερμανική άρνηση στις προτάσεις Γιούνκερ για ενιαία προστασία των καταθετών εντός της Ευρωζώνης και στις προτάσεις του Γάλλου υπουργού Οικονομικών, Εμ. Μακρόν, για υπουργείο Οικονομικών της Ευρωζώνης, με αυτόνομο προϋπολογισμό και διευρυμένες αρμοδιότητες. Η Γερμανία απάντησε με προτάσεις που προβλέπουν χρεοκοπία κρατών εντός ευρώ, με αυτόματο «κούρεμα» των ιδιωτών που κατέχουν σχετικά κρατικά ομόλογα. Ο πόλεμος για τον επιμερισμό κερδών και ζημιών και για τη μελλοντική δομή της Ευρωζώνης συνεχίζεται ανελέητος. Στο μοναδικό σημείο που υπάρχει απόλυτη συμφωνία είναι η σφαγή των λαϊκών δικαιωμάτων για να διασφαλιστεί φθηνή εργατική δύναμη και να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων.

Ομως, δίπλα στις διάφορες πλευρές του οικονομικού πολέμου μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων,δυναμώνουν οι εστίες των πραγματικών πολεμικών συγκρούσεων. Αυτές οι εστίες, που ενισχύονται απ' την Ουκρανία έως τη Συρία και αναζωπυρώνονται στη θάλασσα της Νότιας Κίνας, υπογραμμίζουν τον κίνδυνο ενός μεγαλύτερου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Οι επισημάνσεις των ΗΠΑ για αυξημένη στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας στη Συρία αποτελούν προάγγελο κλιμάκωσης της ιμπεριαλιστικής παρέμβασης του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Σ' αυτό το κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων εμπλέκεται ενεργά η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, θα συμμετάσχει σήμερα, Κυριακή, σε συζήτηση για την ανάπτυξη της νοτιοανατολικής Ευρώπης που διοργανώνει ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, όπου θα παρέμβει επίσης ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος.

Την ίδια στιγμή, με απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για τις ροές προσφύγων, προετοιμάζεται η ένταση της καταστολής στα ελληνοτουρκικά σύνορα, με ενίσχυση της Frontex, που ανοίγει το δρόμο της εκχώρησης και φύλαξης των συνόρων σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και έμμεσα για τη διαπραγμάτευση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση της Μέρκελ για την ανάγκη σχετικής ελληνοτουρκικής συνεργασίας.

Είναι φανερό ότι η μετεκλογική αστική επίθεση δεν αφήνει στο απυρόβλητο κανένα απ' τα δικαιώματα του λαού.

Αποφασιστικά στο δρόμο της ρήξης

Η επερχόμενη επίθεση του κεφαλαίου αναδεικνύει από μόνη της μεγάλους άξονες της ταξικής πάλης που αγκαλιάζουν αντικειμενικά το σύνολο της εργατικής τάξης και πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Υπογραμμίζει την ανάγκη να ξεπεραστούν οι αποσπασματικές, συντεχνιακές αντιδράσεις σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς. Αποτελεί προνομιακό έδαφος για να προβληθούν κοινά, ενιαία, ριζοσπαστικά αιτήματα και αγωνιστικές πρωτοβουλίες σε κατεύθυνση ρήξης με την εξουσία των μονοπωλίων.

Απ' το Ασφαλιστικό, τη φορολογία και τα εργασιακά δικαιώματα, μέχρι τα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για την ευρύτερη περιοχή, η πάλη μπορεί και πρέπει να συμβάλλει στην ωρίμανση και διεύρυνση μαχόμενων, πρωτοπόρων δυνάμεων που αμφισβητούν στην πράξη το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Στις σημερινές συνθήκες μπορούμε πιο εύκολα να φωτίσουμε ότι η συνεπής υπεράσπιση των δικαιωμάτων του λαού απαιτεί σύγκρουση με την άρχουσα τάξη, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Να φωτίσουμε ότι για να έχει συνέχεια, διάρκεια και νικηφόρα προοπτική η ταξική πάλη πρέπει να θέτει στο επίκεντρο το πιο βασικό, την ανάγκη να αλλάξει η τάξη που έχει στα χέρια της και την κρατική εξουσία.

Η κλιμάκωση της ιδεολογικοπολιτικής παρέμβασης είναι βασικός όρος για τη συσπείρωση δυνάμεων και την οργάνωση της πάλης. Χωρίς αυτή δεν μπορεί να προχωρήσει η προσπάθεια να μαζικοποιηθούν τα συνδικάτα, να αλλάξουν οι συσχετισμοί και να εξασθενήσει ο κυβερνητικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός, να ανέβει η αγωνιστική δράση, να γίνουν βήματα στην κατεύθυνση της Λαϊκής Συμμαχίας.

Για να προχωρήσει σε στέρεη βάση και να καρποφορήσει η προσπάθεια ανασύνταξης του κινήματος, πρέπει να αποκαλύψουμε τον αστικό μύθο της «ανάπτυξης για όλους», τις αυταπάτες ότι η επιστροφή στην καπιταλιστική ανάπτυξη θα οδηγήσει σε λαϊκή ευημερία. Πρέπει να φωτίσουμε ότι βασικός όρος ανάκαμψης και αύξησης των κερδών του κεφαλαίου είναι η φθηνή και υποταγμένη εργατική δύναμη.

Πάνω σ' αυτήν τη βάση πρέπει να ενταθεί και η διαπάλη με την οπορτουνιστική γραμμή συγκρότησης ενός άσφαιρου «αντιμνημονιακού μετώπου», που συγκαλύπτει την ανάγκη ρήξης με την εξουσία του κεφαλαίου. Να αποκαλυφθεί πλατιά ότι οι κατευθύνσεις των μνημονίων δεν αποτελούν ελληνική πρωτοτυπία, αλλά πολιτική στήριξης των μονοπωλίων. Γι' αυτό και εφαρμόζονται στη Γαλλία, όπου δεν υπάρχει τρόικα, και στη Βρετανία, όπου δεν υπάρχει ευρώ. Γι' αυτό και δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση όσο οι μονοπωλιακοί όμιλοι κρατούν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας.

Συνεχίζουμε αποφασιστικά σ' αυτόν το δρόμο. Με υπομονή και επιμονή, καλούμε σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε κλάδο, κάθε γειτονιά τους εργαζόμενους να σταθούν στα πόδια τους και να βαδίζουν με το ΚΚΕ, ενάντια στον πραγματικό αντίπαλό τους.

Να μεγαλώσουμε και να ατσαλώσουμε τις λαϊκές δυνάμεις που θα προχωρήσουν μέχρι τέλους στον πόλεμο με το κεφάλαιο. Μόνο βαδίζοντας σ' αυτόν το δρόμο της πραγματικής ανατροπής μπορούμε να βάλουμε εμπόδια, να αποτρέψουμε σήμερα κάποια απ' τα χειρότερα που έρχονται. Με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, στο λαό, προχωράμε.

Μάκης  ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

Υπεύθυνος της Ιδεολογικής Επιτροπής & του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ