Ο ταξικός απολογισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνέβαλε αποφασιστικά στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, στην προώθηση των κατευθύνσεων που υπηρετούν τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων, τη διασφάλιση φθηνής εργατικής δύναμης και νέων πεδίων κερδοφορίας στο κεφάλαιο.

Ο ισχυρισμός του ΣΥΡΙΖΑ ότι υπήρξε ανυποψίαστο θύμα εκβιασμού των δανειστών και υπέγραψε το 3ο μνημόνιο δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπηρέτησε προεκλογικά και μετεκλογικά τους στόχους της αστικής τάξης και έπαιξε ενεργό ρόλο για να υπάρξει η συγκεκριμένη κατάληξη των διαπραγματεύσεων. Η πορεία από τη διαμόρφωση του προεκλογικού προγράμματος της Θεσσαλονίκης και τη μετεκλογική συμφωνία του Φλεβάρη, μέχρι την πρόταση Τσίπρα των 47 σελίδων και το δημοψήφισμα δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Ο Αλ. Τσίπρας πρωταγωνίστησε στον εκβιασμό του λαού με το ίδιο δίλημμα που χρησιμοποίησαν οι κυβερνήσεις του Γ. Παπανδρέου και του Αντ. Σαμαρά για να ψηφιστεί το νέο πακέτο μέτρων σφαγιασμού του λαού. Η πορεία αυτή ήταν προδιαγεγραμμένη, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αποδεχτεί πριν αναλάβει την κυβέρνηση να υπηρετήσει την ανταγωνιστικότητα των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων και τις δεσμεύσεις που ισχύουν για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Οι υποσχέσεις για ηπιότερη, λιγότερο επώδυνη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, που διαδέχτηκαν τα ριζοσπαστικά συνθήματα κατάργησης των μνημονίων, είναι εξίσου απατηλές. Τα βάρη του 3ου μνημονίου για τα λαϊκά στρώματα θα προστεθούν σ' αυτά των δύο προηγούμενων.

Οι όποιες διαφοροποιήσεις σχετικά με το ύψος των προβλεπόμενων πρωτογενών πλεονασμάτων και τους όρους αποπληρωμής του κρατικού χρέους δεν αφορούν την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων. Αποτελούν προσαρμογή των στόχων του κεφαλαίου στα νέα οικονομικά δεδομένα παράτασης της φάσης της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα και στοχεύουν στη διασφάλιση μεγαλύτερης κρατικής χρηματοδότησης, για να δοθεί ώθηση στην κερδοφορία των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων. Αποτελούν, επίσης, αντικείμενο της διαπάλης μεταξύ της Γερμανίας από τη μια και Γαλλίας - ΗΠΑ από την άλλη για τη γραμμή οικονομικής διαχείρισης και γενικότερα για το μέλλον της Ευρωζώνης.

Η στήριξη στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ από τον ΣΕΒ, τους τραπεζίτες, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, σ' όλες τις κρίσιμες πρόσφατες ψηφοφορίες, επιβεβαιώνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο το σταθερό ταξικό προσανατολισμό της προς όφελος του κεφαλαίου.

Η πορεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποτελέσει πολύτιμο δίδαγμα για να μην επαναληφθεί άλλη μια φορά η κωμωδία του αντιμνημονιακού μετώπου, με νέο πρωταγωνιστή τη Λαϊκή Ενότητα του Παν. Λαφαζάνη ή το «Plan B» του Αλ. Αλαβάνου. Να αποτύχει η νέα προσπάθεια αφοπλισμού του κινήματος από δυνάμεις που ήταν συνένοχες σ' όλη την αντιλαϊκή πορεία της κυβέρνησης. Να χρεοκοπήσει η νέα προσπάθεια αποπροσανατολισμού του κινήματος με τα γνωστά συνθήματα για ρήξη με τις μνημονιακές κυβερνήσεις, που αφήνουν στο απυρόβλητο τον πραγματικό αντίπαλο, την εξουσία των μονοπωλίων, του κεφαλαίου και ουσιαστικά της καπιταλιστικής ΕΕ.

Η πορεία και η κατάληξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ βοηθούν να αποκαλυφτεί ο μύθος της δυνατότητας φιλολαϊκής διαχείρισης από μια κυβέρνηση της «Αριστεράς» σε καπιταλιστικό έδαφος. Επιβεβαιώνουν το ιστορικό συμπέρασμα που προκύπτει απ' όλες τις παρόμοιες προσπάθειες στη Χιλή, στη Γαλλία, στην Ιταλία και πρόσφατα στην Κύπρο.

Επιβεβαιώνουν ότι καμιά αστική κυβέρνηση δεν μπορεί ούτε να ακυρώσει τους νόμους κίνησης της καπιταλιστικής οικονομίας ούτε να μεταβάλει τον ταξικό χαρακτήρα του αστικού κράτους, που υπηρετεί την τάξη των καπιταλιστών. Αποδεικνύουν ότι, όσο τα κλειδιά της οικονομίας βρίσκονται στα χέρια των μονοπωλιακών ομίλων, η κάθε κυβέρνηση θα χορεύει στο δικό τους ρυθμό, ανεξάρτητα από τα ριζοσπαστικά συνθήματα που μπορεί να χρησιμοποιήσει.

Δικαιώνουν, επίσης, τη στρατηγική επιλογή του ΚΚΕ να απορρίψει κάθε συμμετοχή ή στήριξη σε αστική κυβέρνηση, ανεξάρτητα από τον ιδεολογικό μανδύα της. Ο καθένας μπορεί σήμερα να σκεφτεί τις ολέθριες συνέπειες που θα είχε η αντίστροφη επιλογή, αν δηλαδή το ΚΚΕ έκανε το τραγικό λάθος να στηρίξει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Η πείρα που έχει συσσωρευτεί δεν αφήνει χώρο για νέα λάθη και νέες αυταπάτες. Η οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης προϋποθέτει αδιάλλακτη αντιπαράθεση με όλες τις εκδοχές του οπορτουνιστικού ρεύματος. Απαιτεί να μπει στο στόχαστρο ο πραγματικός αντίπαλος, η άρχουσα τάξη, να προετοιμαστεί η πραγματική ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Απαιτεί αποφασιστικά βήματα για την ανασύνταξη του κινήματος και την οικοδόμηση της Λαϊκής Συμμαχίας. Η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, και φυσικά στην κάλπη των επόμενων βουλευτικών εκλογών, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για ν' ανοίξει ο δρόμος της ρήξης και ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου, της αποδέσμευσης από την ΕΕ και της μονομερούς διαγραφής του χρέους προς όφελος του λαού.

ΚΟΜΕΠ, τεύχος 5/2015

    

Από προλεταριος