Είναι φανερή η απογοήτευση που υπάρχει σε μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων σ’ αυτές τις εκλογές. Πολλοί από αυτούς προέρχονται από τον χώρο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι γεγονός, ότι όχι μόνο η ελπίδα δεν ήρθε, αλλά υπονομεύεται ακόμα και η δυνατότητα του λαού να ελπίζει, να προσδοκά κάτι διαφορετικό. Αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες προσφορές του ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα, ανεξάρτητα από προθέσεις ή δηλώσεις: Έσπειρε την απογοήτευση και τη μοιρολατρία σ’ ένα τμήμα των λαϊκών στρωμάτων και έκανε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να εμφανίζονται δικαιωμένοι για την αντιλαϊκή πολιτική τους, παρουσιάζοντάς την μάλιστα σαν μονόδρομο για το λαό.
Η απογοήτευση αυτή μπορεί να έχει εξήγηση, σε καμιά περίπτωση όμως δεν πρέπει να μας «παίρνει από κάτω». Η υιοθέτηση και υπογραφή του τρίτου μνημονίου από τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί, στα μάτια εκείνων που τον ψήφισαν, να φαίνεται σαν συνθηκολόγηση κάτω από το βάρος των «εκβιασμών» που δέχτηκε από τους δανειστές, στην πραγματικότητα, όμως, ήταν η κατάληξη μιας προδιαγεγραμμένης πορείας, που καθορίστηκε από την ίδια τη στρατηγική του. Τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά; Ότι θα διαπραγματευτεί εντός της ΕΕ για την αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης σε «αναπτυξιακή» κατεύθυνση, με στόχο να υποβοηθήσει την ταχύτερη επάνοδο της οικονομίας σε ρυθμούς ανάκαμψης. Αυτό λέει σήμερα και η Λαϊκή Ενότητα, το κόμμα του Λαφαζάνη.
Το αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων ήταν λοιπόν, εκ των πραγμάτων ,προδιαγεγραμμένο. Η κυβέρνηση δεν διαπραγματευόταν για το λαό, αλλά για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, ήθελε τη χαλάρωση της λιτότητας και την απομείωση του κρατικού χρέους. Για το λαό υποσχόταν μόνο λίγα ψίχουλα, τα οποία, κάτω από το βάρος των περικοπών από τα προηγούμενα δύο μνημόνια, τα εμφάνιζε σαν παροχές που ανοίγουν τάχα το δρόμο για την ανάκτηση των απωλειών, ακόμα και για ριζικές αλλαγές προς όφελός του.
Μας παγίδευσαν, λέγοντας ότι δεν χρειάζεται ρήξη, σύγκρουση και ανατροπή της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας για να δει ο κόσμος άσπρη μέρα. Αρκούσε ο Τσίπρας να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι, να διαπραγματευτεί «σκληρά».Μας παραμύθιαζαν ότι μπορεί η καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας να σταθεί στο ίδιο σκαλοπάτι με αυτήν της Γερμανίας και άλλων χωρών, μόνο και μόνο επειδή αυτό διακηρύττουν οι ...ιδρυτικές αξίες της ΕΕ; Πουλούσε προεκλογικά στο λαό «φύκια για μεταξωτές κορδέλες», καλλιεργώντας φρούδες προσδοκίες που τώρα σκάνε σαν φούσκα και οδηγούν στην απογοήτευση. Η «αποτυχία» του ΣΥΡΙΖΑ να ανακουφίσει τα λαϊκά στρώματα, παρά τις προεκλογικές του διακηρύξεις, είναι η επιβεβαίωση ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης δεν γίνεται φιλολαϊκός. Είναι απόδειξη, ότι η ΕΕ δεν αλλάζει προς όφελος του λαού, ότι όσο τα μονοπώλια κάνουν κουμάντο στην οικονομία και κρατούν την εξουσία, διέξοδος για το λαό δεν μπορεί να υπάρξει, ότι γι’ αυτό η λύση βρίσκεται έξω από αυτό το σύστημα και σε ρήξη μαζί του, στο δρόμο της ανατροπής του.
Σήμερα, πρέπει να διαβάσεις «ανάποδα» τις εξελίξεις. Να αντιστρέψεις το επιχείρημα του «τίποτε δε γίνεται» και στη θέση του να βάλεις το εξής: «Τώρα τους δοκίμασα όλους. Από άλλο δρόμο, φάνηκε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με πήγε εκεί που με οδηγούσαν και οι προηγούμενοι.
Στις εκλογές αυτές έχεις την ευκαιρία να αποδείξεις ότι έχεις μνήμη, βγάλε τα συμπεράσματα,σου και να μην υποκύψεις στα καλέσματα των κομμάτων που στηρίζουν το δρόμο των μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων. Γύρνα πίσω την απογοήτευση, που τόσα χρόνια σου «χάρισαν»! Με την ψήφο σου να απογοητευτούν τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα των καπιταλιστών και όχι τα δικά μας.
Και τέτοια ψήφος είναι η ψήφος στο ΚΚΕ, η ψήφος στο δρόμο της ανατροπής. Γιατί η ψήφος στο ΚΚΕ δεν πάει χαμένη, αλλά κατατίθεται στον αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, για την συνολική ανατροπή αυτού του συστήματος.
«Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς.» Μαχάτμα Γκάντι
Γιάννης Ν. Παληός
Απο... ΤΕ Χίου ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.