Καθώς λίγες μόνο ώρες απομένουν μέχρι τις εκλογές, η συζήτηση εστιάζεται τώρα στην επόμενη μέρα. Με δεδομένη την κοινή προγραμματική βάση όλων των κομμάτων που ψήφισαν το μνημόνιο, τα σενάρια δίνουν και παίρνουν.
Είναι χαρακτηριστικά (και αποκαλυπτικά) όσα δήλωσε χτες σε συνέντευξη ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος βουλευτής, Αλ. Φλαμπουράρης. Αφού απέκλεισε την πιθανότητα συνεργασίας με τη ΝΔ, μίλησε αναλυτικά για το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι θέτοντας ορισμένες προϋποθέσεις.
Η πρώτη είναι «ο ελληνικός λαός στις εκλογές, να δώσει εντολή για μια τέτοια σύμπραξη». Και η δεύτερη, «το ΠΑΣΟΚ ή/και το Ποτάμι να αποφασίσουν να απεγκλωβιστούν από τα πρόσωπα, τις θέσεις και τις συμμαχίες που υπερασπίζονται και προωθούν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική».
Είναι, καταρχήν, απορίας άξιο, γιατί αυτές οι δύο προϋποθέσεις δεν ισχύουν και για τη ΝΔ, η οποία συγκυβέρνησε με το ΠΑΣΟΚ και μαζί με το Ποτάμι άσκησαν όλη την επιρροή τους για να συμφωνηθεί και να ψηφιστεί το μνημόνιο...
Τα κριτήρια που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να απορρίψει τη συνεργασία με τη ΝΔ και αντίστροφα να «ζεστάνει» τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, είναι πέρα για πέρα κάλπικα και αποπροσανατολιστικά.
Βασίζονται, δηλαδή, σε πλαστές διαχωριστικές γραμμές, αφού, όπως είπαμε, υπάρχει αντικειμενική βάση για σύμπραξη ή/και συγκυβέρνηση όλων των κομμάτων που ψήφισαν το μνημόνιο και υπερασπίζονται τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Αλήθεια, πέρα από τις διαφορετικές ιστορικές και πολιτικές καταβολές, υπάρχει κάτι που να αναδείχτηκε στην προεκλογική περίοδο και να σηματοδοτεί μια διαφορά ουσίας ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ; Η απάντηση είναι πως όχι.
Γι' αυτό τώρα ο ένας προσπαθεί να σηκώσει τεχνητά τείχη απέναντι στον άλλον, υπηρετώντας προεκλογικές σκοπιμότητες.
Μετεκλογικά, ακόμα κι αν σ' αυτήν τη φάση δεν υπάρξει συγκυβέρνηση των δύο, για λόγους που σχετίζονται με τη συνολική αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, η σύμπραξη για να εφαρμοστούν τα βάρβαρα μέτρα του μνημονίου πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Από εκεί και πέρα, κυβέρνηση την επομένη των εκλογών θα υπάρξει, είτε βγει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε η ΝΔ. Και θα είναι μια κυβέρνηση βαθιά αντιλαϊκή, με την έμπρακτη στήριξη του μεγαλύτερου μέρους των κομμάτων που τυπικά θα βρίσκονται στην αντιπολίτευση.
Επομένως, γι' αυτό πρέπει να ανησυχεί ο λαός και όχι για το ποιοι συνδυασμοί κομμάτων θα επιλεγούν για τη συγκυβέρνηση, ανάλογα και με το αποτέλεσμα των εκλογών. Μετεκλογικά, το μόνο αποκούμπι που θα έχει είναι το ΚΚΕ και αυτό πρέπει να δυναμώσει στις εκλογές.
Αξίζει, τέλος, να σημειώσουμε και τούτο: Ο ΣΥΡΙΖΑ, συγκυβερνώντας με τους ΑΝΕΛ, «ξέπλυνε» ένα κομμάτι της αστικής πολιτικής, που υπερασπιζόταν ανοιχτά εθνικιστικές - ρατσιστικές θέσεις. Ψηφίζοντας στη συνέχεια το μνημόνιο, νομιμοποίησε την αντιλαϊκή πολιτική που με συνέπεια υπηρέτησαν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και την παρουσίασε σαν «μονόδρομο» για το λαό.
Τώρα, «ψήνοντας» τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, ετοιμάζεται να παραδώσει και αυτούς «άσπιλους» και «αμόλυντους» στις λαϊκές συνειδήσεις, με το φερετζέ των προϋποθέσεων που βάζει για τη συνεργασία...
  • Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Αποψή μας», του Ριζοσπάστη Παρασκευή 18 Σεπτέμβρη 2015.