Τρόμαξέ τους με ψήφο στο ΚΚΕ

 

Τρόμαξέ τους με ψήφο στο ΚΚΕ

Στις 7 του μήνα πάμε για μεγάλη σύγκρουση, όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση. Το βεβαίωσαν χτες οι χιλιάδες διαδηλωτές που μετά από κάλεσμα του ΠΑΜΕ συγκεντρώθηκαν έξω από τη «Χαλυβουργία», όπου η απεργία βρισκόταν ήδη στην 184η μέρα της.
Το βεβαιώνει συνολικά η κατάσταση της εργατικής τάξης, πλατιών λαϊκών στρωμάτων που ενώ στενάζουν ήδη, απειλούνται παράλληλα από τις αποφάσεις της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με τα χειρότερα που έρχονται.

***

Στο μεταξύ, λιγότερες από 100 ώρες έμειναν ώσπου να ανοίξουν οι κάλπες.
Ας δούμε ορισμένα από τα δεδομένα που πρέπει να παρθούν υπόψη με το μυαλό στην επόμενη μέρα των εκλογών.
Σ' όλη την Ευρώπη με μνημόνιο ή χωρίς μνημόνιο, με τους σοσιαλδημοκράτες ή τους νεοφιλελεύθερους στην κυβέρνηση, το αποτέλεσμα είναι ένα: Την καπιταλιστική κρίση την πληρώνουν άγρια οι εργαζόμενοι ενώ παράλληλα οι καπιταλιστές αυξάνουν τα κέρδη τους.
Για να τα καταφέρουν έχουν δέσει το γάιδαρό τους. Κοντά σε μια σειρά μέθοδες χειραγώγησης έχουν όπλο ισχυρό τον εργατοπατερισμό. Που ενώ όλα τα δεδομένα δείχνουν τον αντίπαλο στα μονοπώλια και το σύστημα της εκμετάλλευσης, οι εργατοπατέρες καλούν τους εργάτες να παλέψουν για να 'ναι ανταγωνιστική η οικονομία, δηλαδή ακόμα ισχυρότερα τα αφεντικά.
Ανάμεσά τους πρώτο ρόλο παίζουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτό δηλώνει τόσο την ενιαία γραμμή που τους ενώνει όσο και το μέγεθος της πρόκλησης. Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν πάθει της ψυχής τους τον τάραχο, αλλά χτες δε διαδήλωσαν, καθώς αυτοί στους οποίους εμπιστεύτηκαν μέχρι τώρα την ηγεσία του συνδικάτου τους κυνηγάνε ψήφους, όπως δήλωσε ο ίδιος ο αντιπρόεδρός τους, στέλεχος του ΣΥΝ. Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι δίνουν μάχη στα μαγαζιά για να κρατήσουν ό,τι έχουν κατακτήσει, αλλά ο συνδικαλιστής του ΣΥΝ έχει προαναγγείλει ότι πάει να υπογράψει σύμβαση στα μέτρα της εργοδοσίας, δηλαδή κι άλλη μείωση μισθών για να κερδηθεί η ανταγωνιστικότητα της ΕΕ, την οποία έχει κορόνα στο κεφάλι του.

***

Μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα ο Βενιζέλος ζητά πλειοψηφία στις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, προαναγγέλλοντας την ανάγνωση του εκλογικού αποτελέσματος. Ηδη στοιχίζονται πίσω του ο ένας μετά τον άλλον όσοι δηλώνουν πρώτα Ευρωπαίοι και μετά ό,τι άλλο.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση, όμως, είναι ένα πακέτο από το οποίο δεν παίρνει καθένας ό,τι θέλει. Ψηφίζεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Καμμένο, Κατσέλη, ΣΥΡΙΖΑ, Κουβέλη και εγκρίνεις την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή το τσάκισμα των εργατών για να σωθούν οι καπιταλιστές.
«Αντιμνημονιακή» ψήφο ζητάνε διάφοροι, αλλά χωρίς έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση, χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Το μνημόνιο, όμως, είναι ένα πακέτο που προσυπογράφεται από τις κυβερνήσεις, την Ευρωπαϊκή Ενωση, το μεγάλο κεφάλαιο και τα κόμματά του. Εκτός από τον Βενιζέλο που ήδη δήλωσε αντιμνημονιακός (μετά πόνου ψυχής το υπέγραψε, δήλωσε), αντιμνημονιακός εμφανίζεται και ο Σαμαράς (θα το διαπραγματευτεί, είπε). Αντιμνημονιακός και ο ΣΥΡΙΖΑ (αυτός ξεκίνησε λέγοντας ότι θα το καταργήσει αλλά κατέληξε ότι θα κάνει ό,τι και η υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ενωση, δηλαδή θα κάνει τα πάντα για τη σωτηρία του κεφαλαίου). Ολοι μαζί απειλούν το λαό ότι κινδυνεύει με έξοδο απ' το ευρώ.

***

Τη Δευτέρα, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση, με ευρώ ή με δραχμή, θα' ναι στη θέση τους ο Μάνεσης της «Χαλυβουργίας», ο Στασινόπουλος της «Σωληνουργίας», τα μονοπώλια της ενέργειας. Στη θέση της θα είναι και η ΓΣΕΕ, μαζί τους και οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ που υπογράφουν συμβάσεις για μείωση μισθών.
Το κρίσιμο είναι τι θα βρίσκεται απέναντί τους.
Μας το λέει με τη στάση της η αστική τάξη και η προπαγάνδα της. Καταφεύγει σε λίβελους για το ΚΚΕ φτάνοντας σε ωμά ψέματα. Η αστική τάξη αναγνωρίζει τον αντίπαλό της στην εργατική τάξη κι επιτίθεται στο Κόμμα της, το ΚΚΕ. Η επιλογή των εργατών στο ΚΚΕ χαρακτηρίζεται παράκρουση. Η άρνηση του ΚΚΕ να μετάσχει σε αστική κυβέρνηση ονομάζεται φυγομαχία. Η απεργία των ναυτεργατών γίνεται ευκαιρία για χοντρά ψέματα. Η θέση του ΚΚΕ για υψηλή φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου χαρακτηρίζεται απειλή για τον εστιάτορα. Και οι οικογένειες που έχουν παιδιά στα ναρκωτικά καλούνται να δουν τον εχθρό στο ΚΚΕ γιατί λέει όχι σε όλα τα ναρκωτικά αντί να έχει δεχτεί τη θέση του Παπανδρέου «κάθε μπαλκόνι και μια καναβουριά».
Προσπερνάμε τους λίβελους. Τα πράγματα σοβαρεύουν στο θέμα της εξουσίας. Πράγματι το ΚΚΕ έχει δηλώσει ότι δεν παλεύει για να κυβερνήσει το ίδιο, γιατί θέλει να πάρει την εξουσία ο ίδιος ο λαός. Το ΚΚΕ δοκιμάζεται στα πραγματικά δύσκολα, όταν το σύνολο των δυνάμεών του πέφτει στη μάχη για να οργανωθούν ένας προς έναν οι εργάτες, συσπειρωμένοι γύρω από τη στρατηγική που οδηγεί στη λαϊκή εξουσία.
Η εργατική τάξη πρέπει να γνωρίζει - αυτό έχουμε να κάνουμε στις κοντά 100 ώρες που απομένουν ως την κάλπη - ότι κάθε ψήφος στο ΚΚΕ είναι δύναμη για την ίδια, στις πολύ δύσκολες μέρες που έρχονται. Είναι η ψήφος που τρομάζει την αστική τάξη.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ