Σφαγιάζουν το λαό και τα παιδιά του

Σφαγιάζουν το λαό και τα παιδιά του

Θέλουν οι νέοι να δουλεύουν μέχρι τα 25 με λιγότερα από 500 ευρώ, να αποδεχτούν την ανασφάλιστη δουλειά με μισθούς πείνας, με το φόβο της ανεργίας. Οι συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης οξύνονται για τους νέους στις σχολές μαθητείας, στα σχολεία, στα ΤΕΙ: μαθητές και σπουδαστές που έρχονται αντιμέτωποι με τους ταξικούς φραγμούς, με την εκρηκτική κατάσταση στη λειτουργία σχολείων και σχολών, με τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Στις σχολές μαθητείας, στα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια καταργούν ακόμα και τη δωρεάν σίτιση και στέγαση, είναι έτοιμοι να πετάξουν από τις εστίες τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αν δεν πληρώσουν ενοίκια 3 χρόνων.
Αυτό που δε λένε, είναι ότι το σύστημα της μισθωτής σκλαβιάς και η αστική εξουσία έχουν δυσκολίες να διαχειριστούν τη βαθιά και γενικευμένη καπιταλιστική οικονομική κρίση. Όσα δε λύσουν με συνόδους και γεύματα εργασίας, θα τα λύσουν με πολέμους.
Είναι έτοιμοι να περάσουν τα μέτρα της πιο άγριας επίθεσης ακόμα και με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, σε περίπτωση που δεν τους βγουν οι  “κοινωνικοί διάλογοι”. Από τη μια δείχνει την αποφασιστικότητά τους να μην αφήσουν πέτρα πάνω στην πέτρα από εργατική λαϊκή κατάκτηση.
Από την άλλη δείχνει το φόβο τους, τη δυσκολία να τα περάσει σε κάθε εργοστάσιο, μεγάλη επιχείρηση, τόπο δουλειάς ο μεμονωμένος εργοδότης. Το αποδεικνύουν οι εστίες δράσης και αντίστασης που έχουν αναπτυχθεί σε δεκάδες βιομηχανικές μονάδες, με πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Χαλυβουργίας Ασπρόπυργου. Μόνο έτσι μπορεί να ξεπεραστεί ο φόβος, να διαπαιδαγωγηθεί η εργατική τάξη στη σύγκρουση όχι μόνο με το μεμονωμένο εργοδότη, αλλά με την τάξη των αφεντικών.
 Βιβή Δάγκα