Λίγο μετά τις 10.30 ξεκίνησε η συγκέντρωση έξω από το ΝΑΤΟϊκό Στρατηγείο στο πρώην 3ο Σώμα Στρατού, όπου κυριαρχεί το σύνθημα: «Οι ιμπεριαλιστές αιματοκυλάνε τους λαούς, καμία υποταγή, αντίσταση, αντεπίθεση τώρα».
Η εκδήλωση ξεκίνησε με μουσικό - καλλιτεχνικό πρόγραμμα από τον Κώστα Καρμπά και μουσικούς, φίλους της Επιτροπής Ειρήνης Θεσσαλονίκης. (Δείτε εδώ βίντεο) και ακολούθησε ομιλία από τον Νίκο Ζώκα, πρόεδρο της ΕΔΥΕΘ (Δείτε εδώ βίντεο).
Ακολούθησε πορεία με κατάληξη το Μνημείο του Γρηγόρη Λαμπράκη, όπου διαβάστηκε και εγκρίθηκε από τους διαδηλωτές, το ψήφισμα της συγκέντρωσης που διάβασε η Ηλέκτρα Ραΐζη από την ΕΔΥΕΘ (Διαβάστε παρακάτω).
Επίσης, ακούστηκε το τραγούδι της ειρήνης από τον Σύλλογο Γυναικών Καλαμαριάς της ΟΓΕ ενώ κατατέθηκαν στεφάνια στο μνημείο του Γρ. Λαμπράκη.
Η πρώτη πορεία ειρήνης στην Ελλάδα
Στις 21 Απρίλη πραγματοποιείται η Α’ μαραθώνια πορεία ειρήνης παρά την κυβερνητική απαγόρευση. Όλος ο κρατικός και παρακρατικός μηχανισμός έχει κινητοποιηθεί για να εμποδίσει τις χιλιάδες που εισρέουν από κάθε γωνιά της χώρας για να διαδηλώσουν τη θέληση τους για την ειρήνη. Ο λαός περιφρονεί την απαγόρευση και προχωράει μπροστά. Αποτέλεσμα κλούβες, μπλόκα, 2000 συλλήψεις, 300 τραυματίες. Η πορεία όμως πραγματοποιείται από το Γρηγόρη Λαμπράκη με συνοδοιπόρους τους Ανδρέα Μαμμωνά, Παντελή Γούτη και Μπάμπη Παπαδόπουλο.
- Ένα μήνα μετά, στις 22 Μάη, πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη η πρώτη εκδήλωση για την ειρήνη, με κεντρικό ομιλητή το Γρηγόρη Λαμπράκη. Το κράτος και το παρακράτος βάζοντας σ’ εφαρμογή τα άνομα σχέδια τους για κατάπνιξη κάθε φιλειρηνικής πρωτοβουλίας και δραστηριότητας, δολοφονούν στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Ερμού το βουλευτή, τον μαραθωνοδρόμο της ειρήνης, τον Γρηγόρη Λαμπράκη και τραυματίζουν βαριά το βουλευτή Γιώργη Τσαρουχά.
- Ο σπόρος που έριξε ο Λαμπράκης με το προσωπικό του παράδειγμα και τη θυσία του ρίζωσε βαθιά μέσα στη συνείδηση του φιλειρηνικού λαού μας. Την επόμενη χρονιά, στις 14 Μάη, πραγματοποιείται η Β’ μαραθώνια πορεία ειρήνης από τον Τύμβο του Μαραθώνα στο Πεδίο του Άρεως με συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων φίλων της ειρήνης απ’ όλη την Ελλάδα. Η πρωτοτυπία , ο παλμός και ο ενθουσιασμός που επικρατεί δίνουν νέα ώθηση στο φιλειρηνική κίνημα, είναι κάτι το πρωτοφανές που συγκλονίζει την Ελλάδα και την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Οι μαραθώνιες πορείες καθιερώνονται σαν κορυφαίες εκδηλώσεις του προ δικτατορικού κινήματος ειρήνης και πραγματοποιούνται κάθε χρόνο με μεγαλύτερη επιτυχία και μαζικότητα. Έτσι στις 25 Μάη του ’65 γίνεται η Γ’ μαραθώνια πορεία ειρήνης, στις 22 Μάη του ’66 η Δ’. Την Ε’ μαραθώνια πορεία πρόλαβε το στρατιωτικό φασιστικό πραξικόπημα της 21/4/1967. Παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια η ΕΕΔΥΕ συμμετέχει και παίρνει ενεργά μέρος στις δραστηριότητες του διεθνούς κινήματος όπως στη Συνδιάσκεψη για την αποπυρηνικοποίηση της Μεσογείου στο Αλγέρι (5- 9/7/64) και κάνει το Β’ Εθνικό της Συνέδριο (1965) όπου εκτιμά τη διεθνή κατάσταση, την ανάπτυξη του φιλειρηνικού κινήματος και παίρνει νέα μέτρα και πρωτοβουλίες.
Στην περίοδο της δικτατορίας
21 Απρίλη 1967: φασιστικό πραξικόπημα στην Ελλάδα. Εκατοντάδες μέλη και στελέχη του κινήματος ειρήνης συλλαμβάνονται, κλείνονται σε φυλακές και στρατόπεδα, βασανίζονται και εξορίζονται. Από τους κύριους εχθρούς της χούντας στο επίπεδο του μαζικού κινήματος που πρέπει οπωσδήποτε να εξαρθρωθούν και να διαλυθούν είναι το οργανωμένο κίνημα ειρήνης.
Αναγκαστικά μετά τη βάναυση διάλυση της ΕΕΔΥΕ στην Ελλάδα, η δράση συνεχίζεται και κορυφώνεται στο εξωτερικό. Είναι δράση ανάπτυξης και υποστήριξης του παγκοσμίου φιλειρηνικού κινήματος, ενώ ταυτόχρονα είναι δράση αντιφασιστική, όπου προβάλλεται το ελληνικό πρόβλημα και γίνεται προσπάθεια ανάπτυξης κινήματος αλληλεγγύης στον αγώνα του ελληνικού λαού.
Στα τέλη του 1968, αρχές του ’69, πραγματοποιείται ανασύσταση της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ από μέλη και στελέχη που βρέθηκαν στο εξωτερικό. Την ίδια χρονιά η ΕΕΔΥΕ παίρνει μέρος στη Σύνοδο του ΠΣΕ στο Βερολίνο. Στο Συμβούλιο του ΠΣΕ εκλέγονται 5 έλληνες αντιπρόσωποι και ψηφίζεται ειδικό ντοκουμέντο για το ελληνικό θέμα μετά από πρόταση των ελλήνων αντιπροσώπων.
Το 1970 στη Σύνοδο του Προεδρείου του ΠΣΕ στη Βουδαπέστη εκλέγονται 10 έλληνες αντιπρόσωποι στο Συμβούλιο και ένας απ’ αυτούς στο Προεδρείο, όπου εγκρίνεται ψήφισμα συμπαράστασης στον αντιδικτατορικό αγώνα του λαού μας. Το Μάη του 1971 η ΕΕΔΥΕ συμμετέχει στη σύνοδο του ΠΣΕ στη Βουδαπέστη, το Φλεβάρη του ’73 στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για την ειρήνη στο Βιετνάμ. Τον Οκτώβρη του 73 πολυμελής ελληνική αντι προσωπεία μετέχει στο Παγκόσμιο Συνέδριο των δυνάμεων της ειρήνης στη Μόσχα. Στη διάρκεια του συνεδρίου απονέμεται το μετάλλιο «ΓΡ. ΛΑΜΠΡΑΚΗ», που από το 1963 είχε καθιερώσει το ΠΣΕ, στους Έλληνες πολιτικούς κρατούμενους της χούντας.
Η πρώτη πορεία ειρήνης στην Ελλάδα
Στις 21 Απρίλη πραγματοποιείται η Α’ μαραθώνια πορεία ειρήνης παρά την κυβερνητική απαγόρευση. Όλος ο κρατικός και παρακρατικός μηχανισμός έχει κινητοποιηθεί για να εμποδίσει τις χιλιάδες που εισρέουν από κάθε γωνιά της χώρας για να διαδηλώσουν τη θέληση τους για την ειρήνη. Ο λαός περιφρονεί την απαγόρευση και προχωράει μπροστά. Αποτέλεσμα κλούβες, μπλόκα, 2000 συλλήψεις, 300 τραυματίες. Η πορεία όμως πραγματοποιείται από το Γρηγόρη Λαμπράκη με συνοδοιπόρους τους Ανδρέα Μαμμωνά, Παντελή Γούτη και Μπάμπη Παπαδόπουλο.
- Ένα μήνα μετά, στις 22 Μάη, πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη η πρώτη εκδήλωση για την ειρήνη, με κεντρικό ομιλητή το Γρηγόρη Λαμπράκη. Το κράτος και το παρακράτος βάζοντας σ’ εφαρμογή τα άνομα σχέδια τους για κατάπνιξη κάθε φιλειρηνικής πρωτοβουλίας και δραστηριότητας, δολοφονούν στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Ερμού το βουλευτή, τον μαραθωνοδρόμο της ειρήνης, τον Γρηγόρη Λαμπράκη και τραυματίζουν βαριά το βουλευτή Γιώργη Τσαρουχά.
- Ο σπόρος που έριξε ο Λαμπράκης με το προσωπικό του παράδειγμα και τη θυσία του ρίζωσε βαθιά μέσα στη συνείδηση του φιλειρηνικού λαού μας. Την επόμενη χρονιά, στις 14 Μάη, πραγματοποιείται η Β’ μαραθώνια πορεία ειρήνης από τον Τύμβο του Μαραθώνα στο Πεδίο του Άρεως με συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων φίλων της ειρήνης απ’ όλη την Ελλάδα. Η πρωτοτυπία , ο παλμός και ο ενθουσιασμός που επικρατεί δίνουν νέα ώθηση στο φιλειρηνική κίνημα, είναι κάτι το πρωτοφανές που συγκλονίζει την Ελλάδα και την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Οι μαραθώνιες πορείες καθιερώνονται σαν κορυφαίες εκδηλώσεις του προ δικτατορικού κινήματος ειρήνης και πραγματοποιούνται κάθε χρόνο με μεγαλύτερη επιτυχία και μαζικότητα. Έτσι στις 25 Μάη του ’65 γίνεται η Γ’ μαραθώνια πορεία ειρήνης, στις 22 Μάη του ’66 η Δ’. Την Ε’ μαραθώνια πορεία πρόλαβε το στρατιωτικό φασιστικό πραξικόπημα της 21/4/1967. Παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια η ΕΕΔΥΕ συμμετέχει και παίρνει ενεργά μέρος στις δραστηριότητες του διεθνούς κινήματος όπως στη Συνδιάσκεψη για την αποπυρηνικοποίηση της Μεσογείου στο Αλγέρι (5- 9/7/64) και κάνει το Β’ Εθνικό της Συνέδριο (1965) όπου εκτιμά τη διεθνή κατάσταση, την ανάπτυξη του φιλειρηνικού κινήματος και παίρνει νέα μέτρα και πρωτοβουλίες.
Στην περίοδο της δικτατορίας
21 Απρίλη 1967: φασιστικό πραξικόπημα στην Ελλάδα. Εκατοντάδες μέλη και στελέχη του κινήματος ειρήνης συλλαμβάνονται, κλείνονται σε φυλακές και στρατόπεδα, βασανίζονται και εξορίζονται. Από τους κύριους εχθρούς της χούντας στο επίπεδο του μαζικού κινήματος που πρέπει οπωσδήποτε να εξαρθρωθούν και να διαλυθούν είναι το οργανωμένο κίνημα ειρήνης.
Αναγκαστικά μετά τη βάναυση διάλυση της ΕΕΔΥΕ στην Ελλάδα, η δράση συνεχίζεται και κορυφώνεται στο εξωτερικό. Είναι δράση ανάπτυξης και υποστήριξης του παγκοσμίου φιλειρηνικού κινήματος, ενώ ταυτόχρονα είναι δράση αντιφασιστική, όπου προβάλλεται το ελληνικό πρόβλημα και γίνεται προσπάθεια ανάπτυξης κινήματος αλληλεγγύης στον αγώνα του ελληνικού λαού.
Στα τέλη του 1968, αρχές του ’69, πραγματοποιείται ανασύσταση της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ από μέλη και στελέχη που βρέθηκαν στο εξωτερικό. Την ίδια χρονιά η ΕΕΔΥΕ παίρνει μέρος στη Σύνοδο του ΠΣΕ στο Βερολίνο. Στο Συμβούλιο του ΠΣΕ εκλέγονται 5 έλληνες αντιπρόσωποι και ψηφίζεται ειδικό ντοκουμέντο για το ελληνικό θέμα μετά από πρόταση των ελλήνων αντιπροσώπων.
Το 1970 στη Σύνοδο του Προεδρείου του ΠΣΕ στη Βουδαπέστη εκλέγονται 10 έλληνες αντιπρόσωποι στο Συμβούλιο και ένας απ’ αυτούς στο Προεδρείο, όπου εγκρίνεται ψήφισμα συμπαράστασης στον αντιδικτατορικό αγώνα του λαού μας. Το Μάη του 1971 η ΕΕΔΥΕ συμμετέχει στη σύνοδο του ΠΣΕ στη Βουδαπέστη, το Φλεβάρη του ’73 στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για την ειρήνη στο Βιετνάμ. Τον Οκτώβρη του 73 πολυμελής ελληνική αντι προσωπεία μετέχει στο Παγκόσμιο Συνέδριο των δυνάμεων της ειρήνης στη Μόσχα. Στη διάρκεια του συνεδρίου απονέμεται το μετάλλιο «ΓΡ. ΛΑΜΠΡΑΚΗ», που από το 1963 είχε καθιερώσει το ΠΣΕ, στους Έλληνες πολιτικούς κρατούμενους της χούντας.
Η πρώτη πορεία ειρήνης στην Ελλάδα
Στις 21 Απρίλη πραγματοποιείται η Α’ μαραθώνια πορεία ειρήνης παρά την κυβερνητική απαγόρευση. Όλος ο κρατικός και παρακρατικός μηχανισμός έχει κινητοποιηθεί για να εμποδίσει τις χιλιάδες που εισρέουν από κάθε γωνιά της χώρας για να διαδηλώσουν τη θέληση τους για την ειρήνη. Ο λαός περιφρονεί την απαγόρευση και προχωράει μπροστά. Αποτέλεσμα κλούβες, μπλόκα, 2000 συλλήψεις, 300 τραυματίες. Η πορεία όμως πραγματοποιείται από το Γρηγόρη Λαμπράκη με συνοδοιπόρους τους Ανδρέα Μαμμωνά, Παντελή Γούτη και Μπάμπη Παπαδόπουλο.
- Ένα μήνα μετά, στις 22 Μάη, πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη η πρώτη εκδήλωση για την ειρήνη, με κεντρικό ομιλητή το Γρηγόρη Λαμπράκη. Το κράτος και το παρακράτος βάζοντας σ’ εφαρμογή τα άνομα σχέδια τους για κατάπνιξη κάθε φιλειρηνικής πρωτοβουλίας και δραστηριότητας, δολοφονούν στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Ερμού το βουλευτή, τον μαραθωνοδρόμο της ειρήνης, τον Γρηγόρη Λαμπράκη και τραυματίζουν βαριά το βουλευτή Γιώργη Τσαρουχά.
- Ο σπόρος που έριξε ο Λαμπράκης με το προσωπικό του παράδειγμα και τη θυσία του ρίζωσε βαθιά μέσα στη συνείδηση του φιλειρηνικού λαού μας. Την επόμενη χρονιά, στις 14 Μάη, πραγματοποιείται η Β’ μαραθώνια πορεία ειρήνης από τον Τύμβο του Μαραθώνα στο Πεδίο του Άρεως με συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων φίλων της ειρήνης απ’ όλη την Ελλάδα. Η πρωτοτυπία , ο παλμός και ο ενθουσιασμός που επικρατεί δίνουν νέα ώθηση στο φιλειρηνική κίνημα, είναι κάτι το πρωτοφανές που συγκλονίζει την Ελλάδα και την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Οι μαραθώνιες πορείες καθιερώνονται σαν κορυφαίες εκδηλώσεις του προ δικτατορικού κινήματος ειρήνης και πραγματοποιούνται κάθε χρόνο με μεγαλύτερη επιτυχία και μαζικότητα. Έτσι στις 25 Μάη του ’65 γίνεται η Γ’ μαραθώνια πορεία ειρήνης, στις 22 Μάη του ’66 η Δ’. Την Ε’ μαραθώνια πορεία πρόλαβε το στρατιωτικό φασιστικό πραξικόπημα της 21/4/1967. Παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια η ΕΕΔΥΕ συμμετέχει και παίρνει ενεργά μέρος στις δραστηριότητες του διεθνούς κινήματος όπως στη Συνδιάσκεψη για την αποπυρηνικοποίηση της Μεσογείου στο Αλγέρι (5- 9/7/64) και κάνει το Β’ Εθνικό της Συνέδριο (1965) όπου εκτιμά τη διεθνή κατάσταση, την ανάπτυξη του φιλειρηνικού κινήματος και παίρνει νέα μέτρα και πρωτοβουλίες.
Στην περίοδο της δικτατορίας
21 Απρίλη 1967: φασιστικό πραξικόπημα στην Ελλάδα. Εκατοντάδες μέλη και στελέχη του κινήματος ειρήνης συλλαμβάνονται, κλείνονται σε φυλακές και στρατόπεδα, βασανίζονται και εξορίζονται. Από τους κύριους εχθρούς της χούντας στο επίπεδο του μαζικού κινήματος που πρέπει οπωσδήποτε να εξαρθρωθούν και να διαλυθούν είναι το οργανωμένο κίνημα ειρήνης.
Αναγκαστικά μετά τη βάναυση διάλυση της ΕΕΔΥΕ στην Ελλάδα, η δράση συνεχίζεται και κορυφώνεται στο εξωτερικό. Είναι δράση ανάπτυξης και υποστήριξης του παγκοσμίου φιλειρηνικού κινήματος, ενώ ταυτόχρονα είναι δράση αντιφασιστική, όπου προβάλλεται το ελληνικό πρόβλημα και γίνεται προσπάθεια ανάπτυξης κινήματος αλληλεγγύης στον αγώνα του ελληνικού λαού.
Στα τέλη του 1968, αρχές του ’69, πραγματοποιείται ανασύσταση της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ από μέλη και στελέχη που βρέθηκαν στο εξωτερικό. Την ίδια χρονιά η ΕΕΔΥΕ παίρνει μέρος στη Σύνοδο του ΠΣΕ στο Βερολίνο. Στο Συμβούλιο του ΠΣΕ εκλέγονται 5 έλληνες αντιπρόσωποι και ψηφίζεται ειδικό ντοκουμέντο για το ελληνικό θέμα μετά από πρόταση των ελλήνων αντιπροσώπων.
Το 1970 στη Σύνοδο του Προεδρείου του ΠΣΕ στη Βουδαπέστη εκλέγονται 10 έλληνες αντιπρόσωποι στο Συμβούλιο και ένας απ’ αυτούς στο Προεδρείο, όπου εγκρίνεται ψήφισμα συμπαράστασης στον αντιδικτατορικό αγώνα του λαού μας. Το Μάη του 1971 η ΕΕΔΥΕ συμμετέχει στη σύνοδο του ΠΣΕ στη Βουδαπέστη, το Φλεβάρη του ’73 στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για την ειρήνη στο Βιετνάμ. Τον Οκτώβρη του 73 πολυμελής ελληνική αντι προσωπεία μετέχει στο Παγκόσμιο Συνέδριο των δυνάμεων της ειρήνης στη Μόσχα. Στη διάρκεια του συνεδρίου απονέμεται το μετάλλιο «ΓΡ. ΛΑΜΠΡΑΚΗ», που από το 1963 είχε καθιερώσει το ΠΣΕ, στους Έλληνες πολιτικούς κρατούμενους της χούντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.